Help, je kleinkind heeft heimwee

Logeerpartijtjes met opa en oma klinken vaak als een feestje. Maar soms loopt het anders. Een kleinkind dat verdrietig is, zich niet op z’n gemak voelt of heimwee heeft, kan je als opa of oma behoorlijk bezorgd maken. Je wilt het gezellig maken, maar wat als je kleinkind zich alleen maar wil verstoppen onder een deken of huilt omdat het naar huis wil?

Geen paniek. Heimwee is normaal, zelfs bij kinderen die je goed kent en die je graag zien. Het betekent niet dat ze je niet leuk vinden of dat je iets fout doet. Maar er zijn wel manieren om het fijner te maken — voor jullie allebei.

Erken het gevoel

Zeg niet meteen “Ach, het gaat zo over” of “Je moet niet huilen.” Dat helpt vaak niet. Het beste wat je kunt doen is luisteren. Zeg iets als: “Ik zie dat je verdrietig bent. Wil je erover vertellen?” Of: “Mis je papa en mama een beetje?” Dat geeft ruimte. Je kleinkind voelt zich dan serieus genomen, en dat lucht vaak al op.

Maak contact met thuis

Soms helpt het om even te bellen of videobellen met papa of mama. Kort, zonder er een groot ding van te maken. Spreek af wanneer ze weer bellen of wanneer ze elkaar weer zien. Het idee dat er een plan is, geeft vaak rust.

Afleiding helpt – maar met maat

Een leuke activiteit kan helpen. Denk aan koekjes bakken, een hut bouwen in de woonkamer, een boek voorlezen in bed, of samen een filmpje kijken. Maar probeer het niet te forceren. “Kom, we gaan nú iets leuks doen” werkt meestal averechts. Bied iets aan, en laat je kleinkind meebeslissen.

Routine geeft veiligheid

Kinderen voelen zich beter als ze weten wat er komt. Vertel hoe de dag eruitziet. Bijvoorbeeld: “We eten straks pannenkoeken, daarna mogen jullie nog even spelen, en dan gaan we naar bed met een verhaaltje.” Zo bouw je herkenbaarheid in. Zeker bij het slapen gaan helpt dat enorm.

Wees flexibel

Soms werkt het gewoon niet. Dan is het beter om je kleinkind op te halen of terug naar huis te brengen. Dat is geen mislukking. Zie het als een leerervaring. De volgende keer gaat het misschien beter — en zo niet, dan is dat ook oké.

Praat er later nog eens over

Na afloop is het goed om samen terug te kijken. Vraag wat ze lastig vonden en wat juist fijn was. Zo leer je samen. En je kleinkind leert ook: het is oké om je soms verdrietig te voelen, en het is fijn als er iemand is die je begrijpt.

Ieder kind is anders. De één heeft al heimwee na een uurtje, de ander ligt drie dagen zonder moeite bij je op de bank. Er is geen vaste aanpak, maar met aandacht, rust en begrip kom je meestal een heel eind. En soms begint een fijne logeerherinnering met een klein traantje.