Opgebiecht: Ik vind de baksels van mijn kleinkind vies
Dag Joyce,
Mijn kleinzoon en -dochter komen vaak trots op bezoek met zelfgebakken muffins. Ik glimlach, ik knik bemoedigend, en neem een hap… maar eerlijk gezegd smaken ze naar karton met tandpasta. Mijn dochter doet heel enthousiast: “Ze hebben alles zelf gedaan!” En ik weet dat ik moet meespelen. Dus ik kauw, ik slik, en ik zeg dat het heerlijk is. Maar diep vanbinnen verlang ik naar een kop koffie zonder glazuur-met-glitter. Is dat heel erg?
Lieve groeten,
Jasmijn uit Helmond
_____________________________________________________________________________
Dag Jasmijn,
Nee hoor, dat is helemaal niet erg. Sterker nog: we denken dat je in goed gezelschap bent van heel wat opa’s en oma’s die dapper hun weg hebben gekauwd door ‘culinaire creaties’ vol liefde… en wat minder smaak.
Wat je beschrijft is precies waarom kleinkinderen zo ontwapenend zijn. Ze komen aanzetten met iets dat voor hen het mooiste, knapste en lekkerste is wat ze ooit gemaakt hebben. En de grootouders? Zij doen alsof het een meesterwerk is van een sterrenchef. Niet omdat ze moeten, maar omdat ze houden van dat trotse gezichtje.
Dus ja, je mag gerust dromen van een koffie zonder glazuur en tandpastasmaak. Maar je weet: over een paar jaar lach je erom. En misschien… komt er ooit een muffin die écht lekker is.
Joyce van Kleinkinderen.nl
Ontdek meer
Deel dit
Ook interessant
Laat een bericht achter